Wetenschappelijke studies bewijzen de dubbele beschermende werking van een optimaal geregelde ruimteluchtkwaliteit bij infectiepreventie. Ziekmakende virussen zoals het griep- of SARS-CoV-2-virus, komen vrij bij het ademen en spreken via zogenaamde aerosolen, die bij onvoldoende ventilatie meerdere uren in de ruimte kunnen blijven zweven. Onzichtbaar, maar toch zeer besmettelijk.

Bij een optimale luchtvochtigheid tussen 40 en 60 procent worden luchtgedragen virussen binnen enkele seconden onschadelijk gemaakt

De besmettelijkheid van virusbelaste aerosolen is vooral afhankelijk van de aanwezige luchtvochtigheid. In de droge ruimtelucht krimpen aerosolen en zweven ze zo door hun geringere gewicht langer in de ruimtelucht – en worden ze ongemerkt ingeademd. Optimaal bevochtigde lucht wijzigt echter de zoutconcentratie van de aerosoldeeltjes, zodat de hierin opgenomen ziekteverwekkers direct na het contact met de lucht onschadelijk worden gemaakt.

Optimaal bevochtigde slijmvliezen zijn de beste en meest natuurlijke bescherming tegen infecties door ziekmakende kiemen in de lucht

Het lichaam is niet onbeschermd uitgeleverd aan de gevaren van virussen en bacteriën. Het heeft een lichaamseigen afweermechanisme, voor bescherming tegen ziekteverwekkers in de lucht. De mond-, neus- en keelslijmvliezen van onze ademwegen vormen een centrale bouwsteen van ons lichaamseigen immuunsysteem en zorgen bij een optimale bevochtiging voor een zeer effectieve bescherming tegen ziekteverwekkers in de lucht. Te droge ruimtelucht onttrekt echter het noodzakelijke water aan de slijmvliezen, zodat de beschermende slijmlaag hard wordt en besmettelijke ziekteverwekkers vrijwel ongehinderd kunnen binnendringen in het lichaam.

Een verhoging van de ruimteluchtvochtigheid tot ca. 50% vermindert het besmettingsrisico door via de lucht overgedragen ziekteverwekkers binnen de privé- en werkomgeving dus op meerdere fronten.